کارگردان فیلم سینمایی «بچه های جسور» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: خانه سینما تنها اسم «خانه» را با خود به یدک می کشد اما متأسفانه مسئولان این خانه رفتار پدرگونه ای با فرزندان خانه که همان اهالی سینما هستند ندارند و هرگز به مشکلات و معضلات و مصائب آن ها توجه نمی کنند و تنها در پی دستیابی به اهداف خودشان هستند.

وی ادامه داد: زمانی که مسئولان این نهاد که عنوان صنفی را با خود به یدک می کشد به بیمه، معیشت، بیماری، بیکاری و... اعضای شان توجهی ندارند چطور می توانند خود را یک صنف و سندیکا بدانند!؟ متأسفانه ما امروز سرشار از معضل و مشکل هستیم اما هیچ فریادرسی برای شنیدن حرف ها و دردهای مان پیدا نمی شود.

این سینماگر با تأکید بر اینکه خانه سینما فضایی برای همایش و جشن ها و دورهمی های شو گونه شده تصریح کرد: ما جشن خانه سینما نمی خواهیم!؛ جشن داخلی چه مشکلی را از اهالی سینما حل می کند؟ کدام درد زندگی سینماگران را برطرف می کند؟ این جشن ها و جایزه دادن ها به دوستان و نزدیکان چه معنایی دارد؟ ما امروزه نیازمند حل مشکلات رفاهی و بیمه ای و معیشتی اهالی سینمای کشور هستیم نه برگزاری جشن و جشنواره هایی که بودجه های فرهنگی و هنری را بر باد می دهند و سودشان تنها به جیب چند نفر خاص سرریز می شود!

کارگردان فیلم سینمایی «عروس کاغذی» خاطرنشان کرد: مسئولان خانه سینما هیچ گونه نگاه دلسوزانه و بنیادی و ریشه ای ندارند و همین باعث شده به صورت «باری به هر جهت» اداره نهادی را در دست بگیرند که وظیفه آن نهاد برطرف کردن معضلات اهالی سینمای کشور است. هر صنف و سندیکایی تعریف خاص خودش را دارد و صنوف همیشه حامی اعضای شان به صورت مادی و معنوی بوده اند اما واقعاً خانه سینما برای ما تاکنون چه کرده است؟

سیفی تأکید کرد: خانه سینما زمانی می تواند به وجود خود افتخار کند که هیچ سینماگری مشکل تأمین معیشت خود را نداشته باشد؛ مسئولان این نهاد زمانی می توانند آن را سندیکا بنامند که از ورود بی رویه افرادی که هیچ علم و دانشی از سینما ندارند جلوگیری کنند؛ خانه سینما زمانی می تواند خانه واقعی اهالی سینمای کشور باشد که امنیت شغلی شان را تضمین کند به آن ها بیمه بیکاری بدهد، بیمه های رایگان تکمیلی و پایه برایشان در نظر بگیرد.

این سینماگر در پایان این گفتگو متذکر شد: دیگر زمان شو برگزار کردن و شعار دادن های زیبا گذشته و دیگر اهالی سینمای کشور با دیدن و شنیدن چنین چیزهایی خوشحال نمی شوند؛ اکنون زمان عمل رسیده و ما خواهان رسیدگی به وضعیت بغرنج اهالی سینمای کشور هستیم.